قدس آنلاین-قاضی سراج چندی پیش سری به شهرک فرودگاهی امام زده و سه مدیر این شهرک را به دلیل بی‌تدبیری در ماجرای ریزش برف به مدت ۱۰ سال از خدمات دولتی محروم کرد. وی به قصور و اخاذی برخی از رانندگان فرودگاه که یک میلیون تومان بابت حمل چهار مسافر به شهر از مردم مطالبه می‌کردند، رسیدگی کرد و تا آنجا که می‌توانست در شناسایی و تنبیه مقصران این اتفاق در فرودگاه کوشید و نشان داد که به همین جدیت می‌توان به ساختار بروکراسی تنبل و دچار مشکل واکنش مناسب نشان داد و خاطیان نالایق را سر جای خود نشاند.
در جایی خواندم تاکسیرانی تهران تصمیم گرفته است دستگاه G.P.S را روی تمام تاکسی‌ها نصب کند تا از این طریق بر استراحت و خانه‌نشینی برخی از آقایان تاکسیران نظارت کند و مانع از آن شود تا آن‌ها در روزهای بارانی و برفی مردم را به امان خدا رها کنند.
ما خدمات فرودگاهی و تاکسیرانی را از کشورهای خارجی تقلید و اقتباس کرده‌ایم و باید مقررات و ضوابط آن کشورها را هم عیناً اجرا کنیم در غیر این صورت نتیجه همان وضعیت شلم شوربای مفتضحانه‌ای می‌شود که در روزهای ریزش برف اخیر شاهد آن بوده‌ایم و پس از آن داد بسیاری از مردم درآمد.
من معتقدم نه شهردار اصلاح طلب کنونی که شخصاً مردی خوب، فهیم و مؤدب است، توانایی تصدی وظایف شهردار شهری ۱۲ میلیون نفری را دارد و نه جناب دکتر مهندس آخوندی، وزیر محترم راه و شهرسازی که نه در هوا نه در زمین نه در دریا کاری از او ساخته نیست و چه در هواپیمایی، چه در زمینه راه‌های زمینی و راه‌آهن و چه در دریانوردی و چه در زمینه مسکن و شهر و خانه سازی جز سخن پراکنی کاری از دستش ساخته نیست.
آقای قاضی سراج سری به فرودگاه زد و با حضورش نشانه‌های قدرت دولت را به منصه ظهور رساند.
قاضی سراج باید این مشی را ادامه دهد و از آن نهراسد و جا نزند. مردم در موضوع حقوق نجومی صحبت‌های صریح قاضی سراج درباره دخالت‌ها و فشارهای یکی از بستگان رئیس جمهور برای به کار گیری مدیرعامل معزول بانک رفاه را به خاطر دارند که چگونه وی با این اقدام دست کم مانع گسترش فساد آن آقا شد. قطعاً وقتی فساد در بالا دامنگتر باشد، راننده فرودگاه امام هم برای حمل مسافر از فرودگاه به شهر یک میلیون تومان از مسافر مطالبه می‌کند و سه مدیر شهر فرودگاهی هم در نهایت بی‌لیاقتی و ندانم کاری آبروی فرودگاه کشور را با این اقدام می‌برند.
من نمی‌دانم در این فرودگاه با این عظمت چرا فکری برای خرید ۲۰-۱۰ کامیون بزرگ برف روب نشده بود که از سپیده دم روزی که برف به ارتفاع ۳۰ سانتیمتر کف فرودگاه را پوشاند، اقدام به برف روبی کرده و باند را برای پرواز آماده کنند. چرا باید فرودگاه اول کشور وضعی پیدا کند که با یک اتفاق مسافران چند شبانه‌روز در فرودگاه زندانی شوند و سر و صدای مسافران خارجی نیز در آید.
پس از ماجرای برف و فرودگاه و اقدامات مسئولان اجازه بدهید به موضوع دیگری اشاره کنم.
نخست اینکه آقای دکتر روحانی اصرار دارد کابینه خود را پر از پیرمردان کند (مگر به استثنای وزیر ارتباطات). در رده‌های پایین‌تر معدل سنی کار به دستان جوانانی است که نداشتن تجربه در کاری که به آن‌ها سپرده شده از سر و رویشان می‌بارد.
گاهی در تلویزیون مصاحبه‌های مقام‌های صاحب مسئولیت بزرگ مملکتی را می‌بینیم. شما هم می‌توانید مقایسه‌ای کنید. در بسیاری از کشورها مشاغل مهم را به افرادی دارای موهای خاکستری و سیاه سفید می‌سپارند، برای اینکه آنان صاحب تجربه کاری هستند.
موضوع دیگر آنکه دو ماه و نیم یا سه ماه از زلزله سرپل ذهاب می‌گذرد و باز هم صحبت از توزیع نشدن کانکس به حد کافی است، برخی از فعالان مردمی و خیران به خوبی کار می‌کنند. بعضی از آن‌ها در فضای مجازی با استفاده از کمک‌های مردمی کارهای مهم و مؤثری انجام داده‌اند.
دیدم خیلی از خانواده‌ها در کانکس قرار گرفته‌اند، دیدم تعداد زیادی کانکس‌های قرمز رنگ به مناطق زلزله زده آورده و حتی در کل کارگاه‌های ساخت کانکس احداث کرده‌اند. باید بپذیریم که طرح‌های بلند مدت، رؤیایی و سودایی مردم زلزله زده را از سرمای زمستان نجات نخواهد داد. دیدم نماینده مجلس از بعضی از مناطق زلزله زده آمار کودکان متوفی را می‌دهد که قربانی سرما و نبود پناهگاه شده‌اند.
نماینده مجلس که مرد جوانی بود، گله می‌کرد که هنوز عده‌ای زیر چادر زندگی می‌کنند و دچار یخ زدگی و سرماخوردگی و مرگ می‌شوند.
من نمی‌دانم هلال احمر و کمیته پیشگیری از بحران چرا با چند مؤسسه بین‌المللی مشورت نمی‌کند؟ مگر در کشورهای دیگر راه‌های مبارزه با برف و یخ و سرما وجود ندارد؟ مگر روسیه، چین، کانادا، سوئد، نروژ، آلمان، ژاپن مناطق سردسیر ندارند؟
در مجله نشنال جئوگرافیک دیدم در قطب شمال یا قطب جنوب روی شهرهای قطبی سوله‌های بزرگ سفید ایجاد کرده‌اند تا مردمانی که در خانه‌های پیش ساخته یا کانکس‌ها زندگی می‌کنند، به طور مستقیم در معرض سوز سرما و برف و یخبندان نباشند؟
نکته اینجاست که آقایان مسئول این مجلات را نمی‌بینند و نمی‌خوانند، هیچ آموزشی هم در این خصوص ندیده‌اند، هیچ فیلم مستندی هم در این خصوص تماشا نکرده‌اند و به همین دلیل است که قصد دارند به سبک ۱۰۰ سال پیش مردم زلزله زده را اسکان دهند.
کافی بود چند اردوی نظامی برگزار شود. با سوله چندین رستوران تأسیس کنند، مثل پادگان‌ها، عجالتاً از محل ۷۰ میلیارد دلار کمک‌های مردمی که هلال احمر جمع‌آوری کرده، غذای رایگان در سه وعده به مردم بدهند، چند فروشگاه بزرگ شهروند و هایپراستار در شهرها تأسیس کنند.
آن ۵ میلیون اهدایی دولت را که ماه‌ها صحبت از آن است به مردم بدهند و یک زمان دقیق برای بازسازی و تحویل ساختمان‌ها تعیین کنند.
دولت از فردی چون دکتر قالیباف بخواهد سرپرستی مناطق زلزله زده را عهده‌دار باشد. او مردی غیرتمند، جدی، برنامه‌ریز و مسئولیت‌پذیر است، به جای اینکه عده‌ای علیه او ژاژخایی کنند، صادقانه از وی خواهش کنند وارد صحنه شود و به این بازی تأسف بار؛ یعنی بلاتکلیفی مردم سرپل ذهاب و سایر مناطق خاتمه دهند.
نظر شما